Saturday, July 5, 2014

දියකිදුරියක් තරමටම ......


 ඉස්සර ඉදලම මම මුහුදු හුළගට , ඈතින් ඇහෙන ගුම් ගුම් ගාන
මුහුදෙ සද්දෙට හරියට ආස කලා ....

ඉස්සර , හුග කාලයක්ම අපි හිටපු ගෙදර තිබුනෙ මුහුද පෙනෙන මායිමේ
තාප්පේ එල්ලීගෙන ,මම ඉස්සර මුහුද දිහා බලාගෙන ඉන්නවා ....

කොච්චර මුහුද ලග හිටියත් නුවර ඉන්න කෙනෙක් තරමටවත් රැල්ල පාගන්න යන්න මට වුනේ නෑ

ඒ නිසාද මන්ද ,දුරින් ඉදන් වැටකෙයියා මල් වලට මන් තවත් පෙම් බැන්ද .....

රෑට රෑට ගේට්ටුවේ අග්ගිස්සෙන් ඉස්සි ඉස්සි මන් හද එලිය මුහුදට වැටිලා තියෙන හැටි බලනවා

සන්සුන් මුහුදට රිදී පාටට හද එලිය වැටිලා තියෙනවා තරම් ලස්සන දෙයක් තවත් නෑ ....

වාරකන් කාලෙට, හෝ හෝ ගාන සද්දෙට කොච්චර කන් පෙති හුරු වෙනවද කිව්වොත්ඒ නැළවිල්ල නැතුව නින්ද යන්නෙත් නැති තරම් ......

හෙළි හෙළිය්, කියා කියා අමාරුවෙන් දැල් ගොඩ  අදින සද්දේ,ජනෙල් දොරවල් හොලවාගෙන මහා හයියෙන්  ඇදී යන කොච්චි සද්දේ , අපිට වෙලාව කියන ඔරලෝසුවක් වුණා....


උදේට school van එක එනකම් මන්,රේල් පාර  ලගට හොරෙන්ම යනවා

ඈතින් කියා ගන්නවත් බැරි ලස්සන පාටක් වලකුලුවලට එතකොට වැටිලා තියෙනවා,උදෙන්ම ඉස්කෝලේ යන නිසා මුහුද දකින්නේ ආයිත් රෑ වෙලා....

දුක හිතෙත්දී ඒ මුහුදු සුළග, හිත ලගම ඇවිත් දැවටෙනවා වගේ...
දරා ගන්න බැරුව හිත ඉකි ගහද්දි , මුහුදු සද්දේ ගුම්ගුම් ගගා මගේ තනියට ඉකි ගහනවා වගේ...


අදටත්, ඒ මුහුදේ ලුණු පිරුණු අපුරු සුවද , හිත පුරා  මුළු හදවතමට පුරව ගන්නවා හදවතින් මගේ මුළු ගතටම ඒ අතීත සුවද විසුරුවලා....

මුහුදු රැල්ල වගේ ආයි  ආයි  ජීවිතේට මුණ දෙනවා

අද ආයිත් ගෙදර ගියොත් මුහුද බලන්න මට,ගේට්ටුවෙන් ඉස්සි ඉස්සි බලන්න ඕනවෙන එකක් නෑ
කාලයත් එක්ක අපි කොච්චර ලොකු වෙලාද  , ජීවිතේ කොච්චර වෙනස් වෙලාද
එත් මේ හති වැටි වැටී දුවන ජීවිතෙන් , චුට්ටක් නැවතිලා මුහුද දිහා බැලුවහම …..

ඒ මුහුද තවමත් ඒ වගේමයි  ....ගුම්ගුම් ගගා අඩගහනවා ... රැල්ලේ හැපී හැපී හිනා වෙන්න ....

සුලන් හමලා ඇදන් යන්න හදනවා ,හොරෙන්ම හද එළියෙන් හැඩවෙලා ඇති හැටි බලන්න ... 

එන්න බැරි වුනත් එදා තරම්වත් .....

දියකිදුරියක් තරමටම,

ආදරෙයි හැමදාම, 

මන් මගේ මුහුදට .......   

 ~R.F~

No comments:

Post a Comment